Metropolitan Hospital 
Είναι καλοήθεις δυσπλασίες στο φλεβικό σκέλος, με σηραγγώδεις φλεβικές λιμνάσεις, χωρίς αρτηριοφλεβώδη επικοινωνία. Μπορεί να είναι μονήρεις (σποραδική μορφή) ή πολλαπλές. Στην τελευταία περίπτωση είναι συνήθως οικογενείς και κληρονομούνται κατά τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα (χρωμόσωματα 7q21-22(CCM1), 7p13-15(CCM2) και 3q25-27(CCM3)).
Αυξάνονται σε μέγεθος μετά από επεισόδια αιμορραγίας λόγω υποτροπιαζόντων, συρρρεόντων μικροαιματωμάτων που συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Εντός της βλάβης διακρίνονται αιμορραγικά στοιχεία σε διαφορετικά χρονικά στάδια (παλαιότερα και πιό πρόσφατα).
Ποια είναι τα συμπτώματα των φλεβικών δυσπλασιών ή σηραγγωδών αιμαγγειωμάτων;
Οι ασθενείς παρουσιάζονται με αιμορραγικό επεισόδιο που εκδηλώνεται με οξέα συμπτώματα (επιληψία, αιφνίδια κεφαλαλγία, ή σπανιότερα υπαραχνοειδή αιμορραγία σε υποχοριοειδή επιφανειακή εντόπιση ή και ενδοκοιλιακή αιμορραγία σε υποεπενδυματική εν τω βάθει εντόπιση). Εφόσον η βλάβη εντοπίζεται σε ευαίσθητη περιοχή του εγκεφάλου μπορεί η αιμορραγία να συνοδεύεται από εστιακό νευρολογικό έλλειμα. Ο ετήσιος αιμορραγικός κίνδυνος είναι περίπου 2-4%.
Με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εμφανιστούν νέες βλάβες που αρχικά είναι πολύ μικροσκοπικές γιά να απεικονισθούν. Λόγω των υποτροπών αιμορραγικών επεισοδίων, πολλά από τα οποία είναι υποκλινικά, αυξάνονται σε μέγεθος και γίνονται ορατές στην μαγνητική τομογραφία (σε ακολουθίες hemo ή SWI) όπου ανιχνεύεται η παρουσία αιμοσιδηρίνης.
Είναι σύνηθες να συνυπάρχουν με αναπτυξιακού τύπου φλεβικές ανωμαλίες (DVA) στοιχείο που υποδηλώνει λάθη κατά την εμβρυϊκή διάπλαση του φλεβικού δικτύου.
